De wereldeconomie gaat niet langer gebukt onder de coronapandemie, maar we zien dat de inflatiedruk, de instabiliteit van het bankwezen en de scherpe geopolitieke situatie leiden tot onrust. De start van het conflict tussen Rusland en Oekraïne is inmiddels anderhalf jaar geleden, en vormde – in combinatie met de nasleep van de COVID-19-pandemie – het startsein voor een snelle, sterke stijging van de inflatie. Sinds het begin van 2023 zien we echter een bemoedigende afname van de groei van de totale inflatie: van 9,1 procent in Europa in augustus 2022 naar 5,3 procent in augustus 2023. Het monetaire beleid van de centrale banken zet in 2023 in op het beperken van de inflatie door het verhogen van de rente. Het is een delicate balans: een te snelle stijging van de rente kan leiden tot te hoge financieringskosten waardoor het investeringsklimaat verslechterd. Een te lage rente kan ervoor zorgen dat de hoge inflatie aanhoudt en ook dat is nadelig voor het investeringsklimaat. Toenemende zorgen over de gezondheid van het wereldwijde banksysteem en over het in gebreke blijven van banken kunnen er ook voor zorgen dat de volatiliteit van de wisselkoersen aanhoudt. In combinatie met een krimpend monetair beleid heeft deze volatiliteit invloed op de betaalbaarheid van de import en export van veel landen, waardoor handel en economische groei worden beperkt.

Daadwerkelijke recessies – waar men in veel markten voor vreesde – zijn nog geen realiteit. Er zijn zelfs tekenen dat de toeleveringsketens een nieuw evenwicht vinden en de inflatie begint af te nemen. Als gevolg dalen de kosten voor energie, grondstoffen en transport. Hier wordt in de sectie ‘Kostenontwikkeling’ verder op ingegaan.